Елизабета Линднер Костадиновска

 

Планетарна аптека

 

привидно се опсипуваме со материи за среќа

чии дејствија ни се непознати

држам чекор со анализите на својот пат

а не гледам истурено масло на раскрсницата

каде трамваите се разминуваат во склоп

со струјното поле над мислите од пешаците

збунети или замислени, може и зашеметени

од секојдневната доза лудило или слепило за сите

од кое се принудени да бараат спас

 

Во епрувета подадени капки занес

замeшани од згодна аптекарка со свилеста кожа

и измерени со пробивен поглед од темносини очи

со доверба да ги налеам врз рутината што ја немам

ама знам да си ја замислам

знам да ја почувствувам и кога треба и не треба

како и ред други одлики на човековиот живот

и неговата излишна потреба да стреми кон

недвосмисленост и не(до)мисленост.

Composition X (1939) by Wassily Kandinsky

 

Замислува среќа, а не знае каква е,

сака љубов, а сепак нема доволно ни за себе,

човечен се смета, а има его за десетмина

сее љубов и насмевки, само кога се забавува

па стреми да се забавува дури и вештачки

и заборава дека заборава што значи повеќе

повеќе среќа, повеќе љубов, повеќе човечност, повеќе

солзи и насмевки, повеќе живот.

Заборава дека знае и дека мора да може,

ама секогаш има десетина други поважни нешта.

 

Привидно се опсипуваме со материи за среќа

чии дејствија ни се непознати

шарени таблети за секоја дијагноза

и за секој ден по една

кои не доведуваат до револуција

ниту пак до недвосмисленост

туку до револуционерна недоумица

со незамисливо дејствие и нус-појави

непознати ни за згодната аптекарка

со свилеста кожа и продорен поглед

ни за било кое друго прекрасно суштество

што шета исправено по овоземните патеки

на изнемоштената планетарна аптека

во потрага по масла и супстанции

погодни за сечиј ум и разум, капки

со пипета или во епрувета, масти против

секаков вид рани, модрици и црвенила

за внатрешна, надворешна и оралана употреба

капсули, прав, тинктури и емулзии,

течности со или без алкохол

во боја или проѕирни кои лесно

се раствораат во мокрача и крв

и венозно се транспортираат до

сите делови од човековото битие,

 

за човек барем малку да остане присебен.