Јас, Квентин Скриблер

Ретки се првите (дебитантски) книжевни објави кои уште во текот на своето настанување создаваат свој читателски круг. Токму таков е случајот со овој поетски ракопис: Јосип Коцев полека и трпеливо го гради својот израз; на ист начин го создаде ракописот и за својата деби- тантска книга, филтрирајќи ги и стиховите и својот свето- глед во тек на повеќе од седум години колку што има откако почна да објавува најпрвин на блог, а потоа и низ другите мрежни медиуми. Неговата одлука да излезе од сенката на својот псевдоним, одлуката да се претстави пред светот „со полно име и презиме“, изречно наведена и во самиот наслов на поетската книга, е чин достоен за почит – оставајќи го зад себе псевдонимот кој веќе му носи и слава и читаност, Јосип Коцев се задржува на иманент- ното во себе, на поезијата. А, во суштина, токму таа, поези- јата, е онаа што плени со својата ослободеност од стеги и правила, мајсторски дозирана со архетипски поетски сли- ки, машина која самата во себе создава метафори и слики достојни за еден нов свет. Токму во тој нов свет, создаден, од, и за себе, се раѓа, дише и расне поезијата на Јосип Коцев, низ песни кои трогнуваат во својата непретенциоз- ност.

Од друга страна, не би било в ред да се помисли дека оваа поезија е необмислена и едноставно фрлена на хартија, како што тоа најчесто го прават божемните поети и поетеси во интернет-просторот; напротив, секоја песна е изработена во манир на врвен поет, посветено и со љубов.

Токму затоа, сметам дека слободно можам да потврдам: ова е силна поезија која ни најавува голем поет. Книгата поезија „Јас, Quentin Scribbler“ од Јосип Коцев е наслов кој на повеќе рамништа ќе ја збогати културната слика не само во земјава туку и пошироко!